Opnieuw beginnen

Na volop creatief te zijn geweest in het arbeidszame leven ontstond er een vacuüm.

‘Het leven was mooi, de toekomst lang – en elke zijweg interessant genoeg om de hoofdweg te verlaten – maar satisfactie was er niet.
Eind 1979 heb ik de draad opgepakt die ik 30 jaar daarvoor nonchalant uit m’n handen heb laten vallen.’

Gedroogde takken met potten
1979
privé eigendom
klik nu voor volledige afbeelding

Bloemstuk
1984 Houtskool en potlood op rolgordijn
36 x 45 cm
klik nu voor volledige afbeelding

In de vensterbank staan rozen
1979 Inkt op geschept papier
privé eigendom
klik nu voor volledige afbeelding

‘In die periode was ik dus eigenlijk nog bezig met wat ik kon. En er bekroop mij wel het gevoel dat je niet moet blijven steken in wat je kunt. De rest van je leven alleen maar doen wat je kúnt, daar kon ik geen genoegen mee nemen.

Want handigheid is een rem. Het handig tekenen is een rem op wat je werkelijk wílt.

Het botweg naschilderen van dingen die voor je neus staan, daar heb ik eigenlijk nooit wat in gezien. Dus met andere woorden: niet een stilleven neerzetten dat je zo kunt overtrekken, maar een stilleven wat je bij elkaar jaagt binnen het kader van een lijst.
Een werkwijze die voortkomt uit het zoeken naar de onderlinge relaties van elementen, die eigenlijk los van elkaar staan.
Dan ben je bezig met de ruimte en de spanning tussen de dingen. Die ruimte en spanning hebben evenveel belang als de dingen zelf.’