Leven en werk

Arnoldus Johannes van Brakel, geboren te Arnhem op
27 april 1923, overleden te Amsterdam op 8 juni 1994.

Als kind tekende Arnold graag en veel. Tot ongenoegen van zijn onderwijzers placht het magere jochie zijn schriften te versieren met hun ‘gekke koppen’ en op de proefwerkvellen, hem ter zelfonderzoek uitgereikt, niets anders te zetten dan tekeningen. Een ernstig vergrijp, waarover veel te doen is geweest.
Het werd al snel duidelijk dat hij niet in de voetsporen zou treden van zijn vader, een huisschilder.

Arnold met zusje Hennie, 1927

klik nu voor volledige afbeelding

Vader Arnoldus, Juni 1933
Detail van Vanitas
1983 Olieverf op hout met krijttekening van vader
privé collectie
klik nu voor volledige afbeelding

Mijn moeder Marijke
Detail tekening van moeder
1982 Potlood en krijt
privé collectie
klik nu voor volledige afbeelding

Na het doorlopen van het reguliere onderwijs werd Arnold in 1938, op instigatie van Hendrik Valk (leraar en kunstschilder), toegelaten tot de Kunstoefening te Arnhem. Het enige middelbare onderwijs voor beeldende kunst en kunstnijverheid met als doelstelling talent te begeleiden, de liefde en toewijding voor het ‘vak’ te stimuleren en technieken aan te leren in een zo breed mogelijk georiënteerde opleiding. Van een klassikale opzet is geen sprake: men werkte aan de eigen taak, in eigen tempo die naar eigen opvatting werd volbracht. In die tijd een unieke opleiding.

Omdat Arnold als kind gebrandschilderde ramen zo mooi vond, liet hij zich aan de Kunstoefening opleiden tot glazenier. Een volkomen vergissing, want naar aard en aanleg is hij de illustratieve lessen gaan volgen.
Arnold bleef schetsen en liet zich daarbij inspireren door Picasso en Daumier.